De Hoogstraat revalidatie….wat een deceptie!

Op aanraden van de revalidatie-arts van het UMC besloten om intern te gaan revalideren bij de Hoogstraat in Utrecht.

Na een week rustig thuis, samen met Es naar het “pittoreske” Utrecht Overvecht gereden, waar de Hoogstraat in een tijdelijk onderkomen zit in verband met de verbouwing van hun eigen pand.

Van tevoren had ik al voor mezelf bedacht dat er wel aan een aantal voorwaarden voldaan moest worden, waaronder rust, veel groen en een prettige omgeving!

Maar waar kwam ik in terecht?!?!

Een oude DDR flat van 12 hoog waar door de schoonmakers gestaakt wordt en de kamers een vieze/oude klerezooi zijn!

Omdat Guillain Barre een redelijk zeldzame aandoening is weet men mij niet goed te plaatsen, moet ik naar de trauma-afdeling of naar de neuro-afdeling, het wordt de neuro!

Ik kom op een kamer met vier personen die door hun aandoening ernstig gehandicapt zijn en naar wat later blijkt, ’s nachts ernstig gesnurkt wordt.

Samen met es kennis gemaakt met een aantal medepatiënten en ik word beroerder en beroerder, het is erg aangrijpend om zoveel leed te zien. Allemaal hebben ze wat aan hun hoofd en dat gaat van hersentumoren tot aan ingeslagen schedels. Hierdoor hebben al mijn medepatiënten grote geheugenproblemen en valt er eigenlijk niet mee te communiceren.(Of je moet het leuk vinden om alles 100 keer opnieuw te vertellen)

Na een tijdje rondgelopen te hebben en de “sfeer” geproefd te hebben geef ik in het opnamegesprek aan dat ik per se naar huis wil! Dit gaat bruintje niet trekken 

Na een interventie van de revalidatie-arts van het UMC en wat gesprekken met mensen van de verpleging besluit ik het toch maar om het een kans te geven,Al druist het in tegen alles wat ik voel…

PS voor de duidelijkheid, aan mijn medepatiënten heeft het niet gelegen! Allemaal lieve mensen met een ernstige aandoening die ik sterkte en het beste toewens.