Woensdag gehaktdag….

Vandaag woensdag 2 april weer een (periodieke) afspraak met de neuroloog.

Ben er wel blij om want sinds een aantal weken gaat het eigenlijk niet meer zo goed!

Alhoewel ik de laatste weken driemaal in de week voor behandeling naar het UMC geweest ben (fysiotherapie, ergotherapie), is er weinig verbetering.

Merk dat er wel heel veel op de schouders van Es neerkomt en dat ze in een recordtempo door haar vakantiedagen heen gaat, gelukkig kan ze aanspraak maken op zorgverlof zodat de schade hopelijk beperkt blijft….?

In het begin (februari) had ik nog regelmatig het gevoel flink herstellende te zijn (Ik kon opeens weer op de bal van mijn voeten staan), maar  loop maart is dit allemaal weer verdwenen en heb ik eigenlijk alleen maar meer problemen……

Er is er iets aan de hand met mijn evenwicht, iemand hoeft maar boe tegen me te zeggen en ik val bijna om.

Ook het traplopen wordt steeds zwaarder en ik heb het gevoel dat ik elke keer de Mount Everest aan het beklimmen ben.

De laatste traptrede kan ik ook bijna niet meer nemen en heb steeds het gevoel dat ik ga vallen.

Ben op de slaapkamer al twee keer gevallen en dit is geen pretje als je je niet met je armen op kunt vangen! Heb mezelf naar het bed gesleept ,vanwaar ik weer ben gaan staan.

Dit voelt niet goed en zeker niet als je veel alleen thuis bent…..

Samen (ik in de rolstoel) met Es naar de neuroloog van het UMC en hem een en ander verteld over de situatie. Voor hem lijkt het al snel duidelijk en de conclusie is opname  (weer op een woensdag, woensdag gehaktdag……)

Het had inderdaad al een stuk beter moeten gaan.